นามนัยและสัทพจน์

นามนัย

คือการใช้คำหรือวลีซึ่งบ่งลักษณะหรือคุณสมบัติของสิ่งใด สิ่งหนึ่งแทนอีกสิ่งหนึ่ง คล้ายๆสัญลักษณ์ แต่ต่างกันตรงที่ นามนัยนั้นจะดึงเอาลักษณะบางส่วนของสิ่งหนึ่งมากล่าว ให้หมายถึงส่วนทั้งหมด
ตัวอย่างเช่น

เมืองโอ่ง  หมายถึง เมืองราชบุรี

เมืองย่าโม หมายถึง นครราชสีมา

ทีมกังหันลม หมายถึง ทีมเนเธอร์แลนด์

 สัทพจน์

หมายถึงภาพพจน์ที่เลียนเสียงธรรมชาติ เช่น เสียงดนตรี เสียงสัตว์ เสียงคลื่น เสียงลม เสียงฝนตก เสียงน้ำไหล ฯลฯ การใช้ภาพพจน์ประเภทนี้จะทำให้เหมือนได้ยินเสียงนั้นจริง ๆ
ตัวอย่างเช่น

ลูกหมาร้องบ๊อก ๆ ๆ ลุกนกร้องจิ๊บๆๆ ลูกแมวร้องเหมียว ๆ ๆ

เปรี้ยง ๆ ดังเสียงฟ้าฟาด

ตะแลกแต๊กแต๊กตะแลกแต๊กแต๊ก กระเดื่องดังแทรกสำรวลสรวลสันต์

คลื่นซัดครืนครืนซ่าที่ผาแดง

น้ำพุพุ่งซ่า ไหลมาฉาดฉาน เห็นตระการ เสียงกังวาน

มันดังจอกโครม จอกโครม มันดังจอก จอก โครม โครม

บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว

อ้อยอี๋เอียง อ้อยอี๋เอียงส่งเสียงร้อง

เสียงลิงค่างบ่างชะนีวะหวีดโหวย กระหึมโหยห้อยไม้น่าใจหาย

ป๊ะโท่นป๊ะโท่นป๊ะโท่นโท่น

รูปภาพสาระสำคัญ